Tanıma ve tenfiz kavramları Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuk kapsamında yer almaktadır. Genel olarak yabancı bir mahkemelerce verilen kararların Türkiye Cumhuriyeti Devleti hukukundaki karşılığının ne olduğunu açıklayabilmek amacıyla düzenlenmiştir. Tanınma düzenlemesi yabancı mahkemenin verdiği kararların yerel mahkeme tarafından tanınması anlamına gelmektedir. Karar yerel mahkeme tarafından tanındığında Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nde de uygulanmasına karar verilebilmektedir. Tenfiz düzenlemesinde ise verilen kararın yerel mahkemelerde tanınmasının ardından çıkan karara ilişkin olarak devletin kanunların gerektirdiği hükümleri yerine getirmesidir.

Tanıma ve Tenfiz kavramları birbirleri ile ilişkili kavramlar olsa da bazı farklılıklar içermektedir. Tanıma kararları yabancı mahkemelerin verdikleri kararların tespitine ilişkin bir karardır. Tanıma kararlarında devletin karara ilişkin harekete geçme ve işlem yapması gerekmezken tenfiz kararlarında bu şartların yerine getirilmesi gerekmektedir. Tanınma kararlarının verilmesi için tenfize nazaran daha az koşulun sağlanması gerekmektedir. Tenfiz kararı alınabilmesi için tanıma kararı da alınması gerekmektedir. Tenfiz kararları bağımsız dava yoluyla verilebilir iken tanıma kararları görülmekte olan bir dava sırasında da verilebilmektedir.

Tanıma ve tenfiz kararları çoğunlukla boşanma davaları ile yakından ilişkilidir. Yabancı mahkemelerce verilen boşanma kararları Türkiye Cumhuriyeti’nde geçerli olabilmesi için bu kararların yerel mahkemeler tarafından tanınması gerekmektedir. Verilen kararlarda velayet ve nafaka gibi hususlar yer alıyor ise hem tanıma hem de tenfiz kararları söz konusu olmaktadır. Boşanmaya davalarında tanıma ve tenfiz davası açan kişilerin Türkiye’de avukatlarının bulunması halinde duruşmaya gelme zorunlulukları bulunmamaktadır.